Dom Żołnierza został wybudowany w latach 1924–1927 według projektu inż. Mieczysława Dobrzańskiego. Rozpoczęcie budowy poprzedziło powołanie Komitetu Budowy Domu Żołnierza Polskiego. Liczne sekcje komitetu zajmowały się między innymi rozprowadzaniem cegiełek, z których dochód zasilił fundusze na budowę Domu Żołnierza. Do budowy gmachu użyto materiału z rozebranego w 1924 roku soboru prawosławnego znajdującego się na placu Litewskim. W 1933 roku Dom Żołnierza został uroczyście otwarty. Otrzymał imię Marszałka Józefa Piłsudskiego. Uroczystość otwarcia była połączona z wyświęceniem kościoła garnizonowego. W okresie dwudziestolecia międzywojennego Dom Żołnierza był jednym z najbardziej funkcjonalnych obiektów wojskowych w mieście: mieścił kasyno, salę gimnastyczną i kino. W okresie II wojny światowej spełniał funkcję Domu Narodowych Socjalistów. Budynek został odremontowany w 1968 roku. Mieścił Centralny Dom Żołnierza przemianowany na Garnizonowy Klub Oficerski. Przez pewien czas był siedzibą Teatru Muzycznego.
POWRÓT